Kamera Polańczyk

Kamera obrotowa z widokiem na Solinę – kliknij tutaj

Kamera Polańczyk, Punkt Widokowy

Link dla Android
Kamera zamieszczona w miejscu „Punkt Widokowy” w Polańczyku

Kamera Polańczyk. Time Lapse wykonywane codziennie – najnowsze, z wczorajszego dnia, znajduje się na początku listy.

Kamera w Polańczyku na mapie Google:

Opis okolicy:

Pierwszy projekt rozwoju hydroelektrowni na rzece San został opracowany w 1921 r. przez prof. Karola Pomianowskiego z Politechniki Warszawskiej (dawniej: Politechnika Lwowska). Pierwsza diagnoza geologiczna i hydrologiczna w Dolinie Sanu została jednak przeprowadzona dopiero w latach 1936-1937, a dalsze prace przerwała II wojna światowa. Nowa koncepcja rozwoju doliny Sanu powstała w 1955 roku pod kierownictwem inż. Bolesława Kozłowskiego. Jako miejsce zapory wybrano zwężenie doliny poniżej ujścia Solinki do Sanu, w pobliżu wsi Solina. Podczas napełniania zbiornika zatopiono wsie Solina, Teleśnica Sanna, Horodek, Sokole, Chrewt i duża część Wołkowyi.
Budowa zapory rozpoczęła się w 1960 r. Główne roboty ziemne i fundamentowe ukończono w 1964 r. W lipcu tego samego roku rozpoczęła się budowa zapory. Podstawowe roboty betonowe przy tamie zostały zamknięte pod koniec lutego 1968 r. W międzyczasie kontynuowano budowę elektrowni i montaż urządzeń hydroelektrycznych. Pierwsze uruchomienie pierwszej turbiny odbyło się 9 marca 1968 r., A 20 lipca (w przeddzień święta 22 lipca) uruchomiono zaporę ogniową.
Głównym projektantem całego kompleksu hydroenergetycznego była firma Ing. Feliks Niczkie. Inżynierowie: J. Mastawiszyn i Z. Szymczak (budowa tamy), R. Barucki i W. Neuman (architektura) oraz R. Wiśniowska i T. Owczarski (budowa elektrowni) współpracowali z nim. Prawie 2000 osób pracowało przy budowie tamy, która trwała prawie 9 lat.
Pozostałości dawnej wsi Solina znajdują się obecnie na dnie obecnego zbiornika. Zapora w Solinie, która ma 81,8 m wysokości i 664 m długości, jest najwyższa w Polsce.

źródło: kamery.LIVE